Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Makolągwa (Carduelis cannabina)
Systematyka
Rząd: wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: łuszczaki (Fringillidae)
Gatunek: Makolągwa (Carduelis cannabina)
Charakterystyka/ morfologia
Mniejsza od wróbla o okrągłej głowie i krótkim, stożkowym dziobie. Samiec mam szarą głowę, czerwonawe czoło i pierś różowo – czerwoną do karminowej. Białe są: kuper, brzegi ogona i lusterko na skrzydle. Lotki i sterówki biało obrzeżone. Samica jest bledsza. Wierzch ciała ma jasno brązowy , spód płowy, cała jest mocno kreskowana, w ubarwieniu nie ma barwy czerwonej. Młode przypominają wyglądem samice, lecz są silniej kreskowane. Chętnie się pokazuje. Przesiaduje na krzewach, drzewach i drutach liniach napowietrznych. Lot ma szybki, falisty. Jej pieśń jest głośna i długa. Składa się z chrapliwych i świergotliwych nutek oraz z fletowych trylów. Samiec jest uważany za najlepszego śpiewaka wśród europejskich łuszczaków. Śpiewa siedzą na drzewie, krzewie a nawet w locie. Łatwo ja rozpoznać po głosie przez cały rok. Długość ciała 13,5 cm, rozpiętość skrzydeł 23,5 cm, waga 16 – 20 g.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Zamieszkuje śródpolne zadrzewienia z trawiastymi obszarami poprzecinanymi partiami gęstych krzewów, jałowców i wrzosowisk od nizin po piętro kosodrzewiny. Żyje również na skrajach lasów, na cmentarzach, w parkach i ogrodach. Zbiera nasiona głównie z chwastów i traw zarówno na roślinach jak i na ziemi. Niekiedy poluje na bezkręgowce.
Rozwój osobniczy
Przebywa na terenach lęgowych od marca do sierpnia. Gniazdo zakłada nisko nad ziemią w gęstych krzewach, niskich drzewkach iglastych, pnączach itp. Buduje je samica z korzonków i źdźbeł przeplecionych wełną roślinną i włóknami i wyłożone sierścią i piórkami. Gniazduje pojedynczymi parami, wyprowadza do trzech lęgów w roku. Samica składa 4 do 6 jasnoniebieskich, brązowo nakrapianych jaj, które wysiaduje 12 – 14 dni. Pisklętami opiekują się oboje rodzice przez 2 tygodnie na gnieździe i kilka dni poza nim. Gdy staną się niezależne, rodzice przygotowują się do następnego lęgu. Chociaż makolągwy poza sezonem lęgowym formują stada z dzwońcami, szczygłami i jerami, cały czas pozostają w parach. Niektóre pozostają w pobliżu miejsca gniazdowania, inne odlatują w październiku i listopadzie na południe, głownie w rejon Morza Śródziemnego.
Status gatunku
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochrona gatunkową. Nieliczny ptak lęgowy.
Przygotowała: Wanda Kula